|
MAMUREK VE TARİHÇESİ
Atalarımız yıldırım Beyazıt zamanında İran baskıların dan kurtulmak için
Anadolu’nun Tunceli yöresine göç
etmişlerdi. Yaklaşık 300 aile dersime yerleşmiş ve zamanla büyüyen reşan
aşireti hükümete baş kaldıran asilerin de korkulu rüyası olmuştu.
|
|
Son Güncelleme ( Pazar, 24 Şubat 2008 )
|
|
Devamını oku...
|
|
 Mamurek aşiretinin bir güzel köyüde Balıkderedir. Mamurek’e varınca ilk olarak balıkderenin yolu kıraç mevkisinden sağa ve tepeye doğru ayrılır. Yeşil tepeler ve üzüm bağlarıyla örtülü olan Balıkdere yaklaşık olarak 30 hanelik küçük bir köyümüzdür. Bu yeşillikleri ve Türkiyenin en lezetli üzümlerini burada yaşayan çalışkan insanlarımza borçluyuz. Su sıkıntısını halen çeken halkımız su uğruna toprak kayması sunucu çok can bile vermiştir. Mamurek aşiretinin su koyularının çoğu buradaki halkımızın nasırlı elleriyle meydana gelmiştir.
Balıkdere ismini Kürtçe Nale Balığa diye adlandırılır. Nale = dere ve Balığa = Kovanlar, yani Kovan deresi, buda demektirki Balıkdere değilde, Arıkovanı deresi anlamına gelir.
Balıkderede Pesen ailesi başta olmak üzere; Onay, Akçay ve Sarıtaşini aileleri ikamet ederler.
 Elmalı Mamurek aşiretinin doğusunda, Tutdağının yamacında yer alan ve üsttarafı palamut, meşe ormanıyla kaplı, güzel bir kayısı bahçeleri denizini ile adeta bir panorama manzarasına sahip olan güzel bir köyümüzdür.
Sulama için bol suya sahip olduğu için ilk Meyve ve sebzeciliği geliştiren köyümüzdür. Elamlı ismini böylece kazanmıştır. Elmalı yaklaşık 80 hanedir.
Elmalılı ailelerimiz: Altun, Çakar, Çiftehan, Güven, Kaya, Kaynak, Kesmen, Kınacı, Koç, Kopar, Salpar ve Toprak aileleri dir. Lakab olarak: male Xaçiye, male Hüsena, male Müse ve male Şehid olarak tanımlanırlar.
Mevkileri: Div, zincirci, omköş, tutdağı, çalxan, arde kamma, alkoasa, mezra, bağbaşı, dalav, kuri, cünnüt ve kalem. Malatya Mamurek yolu Elmalı’da son bulur.
 Coğrafi olarak Mamurek aşiretinin orta bölümünde yer aldığı için Merkez Söğütköyü olarak adlandırılır. Mamurek ovasının en düz topraklarına yerleşmiş ve yaklaşık 80 haneden uluşan ikinci büyük köyümüzdür. Burada da su sıkıntısının yüksek olması ancak son 80 lı yılların başlarından itibaren bahçeler yetiştirilmiştir. Söğütün en değerli varlığı, Çeşmesidir. Söğüt çeşmesi yürenin en temiz, yazın soğuk ve kışın ılık suyuna sahip olan tek çeşmedir.
Söğütlü aileler: Akdağ, Akgün Bakır, Bakış, Bulut, Çakır, Çeri, Demirci, Eren, Erbek, İnce, Oğuz, Ulaş, Üstgül ve Yolcu.
Mevkileri: Div, kavrekün, nale alıceviya, nale bıe, kalem, cünnüt, kıraç, axkollek, halke, kuri, banna tüe, zincirci..
 Mamurek aşiretinin şirin köylerinden, Tilkidere düz ve sulu bir araziye sahiptir. Yeşilliklerle ürtülü olan bu küçük köyümüzde yaklaşık olarak 30 hane yaşar. Bu köyümüz Mamurek’in en güzel özellikreine sahiptir. Çünkü bütün geleneksel ve toplumsal etkinlikerimiz bu köyümüzde gereçekleştirilmiştir. ‘Ocağe male kocık’ Mamurek tanıtım da anlatıldığı gibi Tunceli, Kureşan aşiret dedelerinin Adıyaman ilimiz üzerinden Mamurek’e yerleşip bu köyümüzde dergah kurup erkan sürdürmüşlerdir. Mamurek’liler böylece her Cuma günleri, Bayram günlerinde, Muharem matemlerini bu ocakta kutlamıştır. Bu ocakta alevi ve bektaşi gelenekleri çerçevesinde çok küskünler barışarak kardeşliğini sürdürmüşlerdir. Rivayetlere göre Tunceli Kureşan (Kake Kureş) dedeleri ruhsal, sinirsel ve romatizma gibi rahatsızlıklara deva bulduklarından dolayı bu namı ve ünü tanıyan, duyan birçok insanlar Türkiye’nin çok bölegelerinden gelip bu dergahlarda derdine deva bulmuşlardır.
Bu köyümüzde ocakzade aileri yani Akdağ aileleri başta olmak üzere, Akgül, Onay, Kahraman ve Kuş aileleri yaşar.
Not: Konuyla ilgili düzenmelerinizi ve önerilerinizi büyük ilgiyle bekliyoruz. |
|
Son Güncelleme ( Pazar, 24 Şubat 2008 )
|
|
|
 Malatya—Elazığ istikametinde yaklaşik 13 km sonra İnönü üniversitesini ve jandarma karakolunu geçtikten hemen sonra yol sağa ayrılır. Furuncu köyünün içinden geçer. Furuncu dan 1 km sonra Mamurek aşiretinin sınırı başlar ve 6 km sonra merkez köy Söğüte varılır.
Köyümüze ayrica Malatya belediye duraginda (Çevre yolu) her gün sabah saat 06:00 , 13:00 ve 17:00 Beydağı Belediyesi otbüsleri ışler
Rota
Mesafe: 19,3 Kilometre
Tüm zaman: 16 dakika
Tüm masraf: 6,00 YTL
|
|
Son Güncelleme ( Çarşamba, 15 Kasım 2006 )
|
|
|
 20 Nisan 1924 yılında il olan Malatya, Doğu Anadolu Bölgesinin Batı ucunda yer alan,12.313 km²; yüzölüçümüne sahip, yaklaşık 900.000 nüfuslu bir ilimizdir. Malatya'nın il nüfusu ise yaklaşık 400.000'dir. Malatya'nın komşuları; Kuzeyde Sivas, Erzincan, Doğuda Elazığ, Diyarbakır, Güneyde Adıyaman, Batıda Kahramanmaraş ve Sivas'tır.
Malatya'nın ilçeleri ise; Malatya (merkez), Akçadağ, Arapkir, Arguvan, Battalgazi, Darende, Doğanşehir, Doğanyol, Hekimhan, Kale, Kuluncak, Pötürge, Yazıhan ve Yeşilyurt'tur.
Güneydoğu Toroslar'ın bir parçası olan Malatya Dağlar'ı, ilin güney kesmini kapsar. Bu kesmin hemen kuzeyinde kabaca bir üçgen biçiminde olan Malatya Ovası mevcuttur. Ovanın kuzey, doğu batı tarafları dağlarla çevrili olmasına rağmen, fazla dağlık değildir. Malatya'nın en büyük yükseltisi 2.592 metre ile BEYDAĞI'dır. Malatya şehir merkezinin denizden yükseltisi ise, 910 metredir. İklim, yazın sıcak, kışın soğuk ve yağışlıdır.
|
|
Son Güncelleme ( Salı, 17 Ekim 2006 )
|
|
Devamını oku...
|
|
|
Tanıtım 
